Σε αυτό το πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορικής μας διαδρομής ήρθε η ώρα για «ΑΝΑΠΝΟΗ».

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» συγκροτείται από λαϊκές δυνάμεις έξω από προκατασκευασμένα μορφώματα, με προκατασκευασμένες αυθεντίες, σωτήρες και καθεστωτικά οικονομικά συμφέροντα.

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» κινείται προς την κατεύθυνση αποκατάστασης της πολιτικής και λαϊκής κυριαρχίας ως κέντρο βάρους άσκησης της εξουσίας.

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» υπηρετεί αξίες, δεν πειραματίζεται με τα σύμβολα τα οποία αποτελούν ηθικές παρακαταθήκες και δυνάμεις που αντέχουν στο χρόνο. 

Η κοινωνία εξελίσσεται ισόρροπα όταν δεν αποκόπτεται από τις παραδόσεις της. Όταν οι κοινωνίες αποκόπτονται από την ιστορική τους διαδρομή, οδηγούνται σε μια κατάσταση μοναξιάς και μαρασμού. Σε ένα είδος αθροιστικού συνόλου αμφίβολης πορείας, ενδογενώς αντιφατικού και μετέωρου, σε μια διαρκή κατάσταση υπαρξιακής τρωτότητας από κάθε εσωτερικό και εξωτερικό κίνδυνο. 

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» δεν μπαίνει στον πειρασμό κριτικής των εντός των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας ιδεολογιών σαν καλές ή κακές, κάλπικες ή αντικειμενικές, προοδευτικές ή συντηρητικές, με per se υποκειμενικά κριτήρια, άλλα με βάση ότι ο πολίτης πρέπει να αντιμετωπίζεται με κοινωνικά, επιστημονικά και διακεκριμένα κριτήρια ισότιμης συμπόρευσης.

Με κριτήρια ιστορικά, κοσμολογικά, ορθολογιστικά, για να μην αφήνεται περιθώριο κατακερματισμού της προσωπικότητας. Η διαδικασία σκέψης και αποφάσεων δεν είναι μόνο θέμα συναίνεσης ή συμφωνίας, αλλά προϋπόθεση κοινωνικής αλληλεγγύης και ισορροπίας. Όταν ελέγχουμε το παρελθόν δεν το κάνουμε για να το εκδικηθούμε, το κάνουμε για να οικοδομήσουμε το μέλλον απαλλαγμένο από τις ενοχές του παρελθόντος.

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» εισάγει στην κρίση του ελληνικού λαού ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο διακυβέρνησης χωρίς αφηρημένα συστήματα σκέψης που διαστρέφουν τις προθέσεις και αποπροσανατολίζουν τους πολίτες προς κατευθύνσεις εικονικής πραγματικότητας.

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» αρνείται να συνταυτιστεί με οποιαδήποτε ιδεολογία που κινείται προς την κατεύθυνση πολιτικού και οικονομικού δογματισμού, εξαιτίας του οποίου ενισχύεται η συγκρουσιακή στείρα αντιπαλότητα, γενεσιουργός αιτία ακραίων αποκλίσεων και κοινωνικών ανισοτήτων. Η ιδεολογίες δεν πρέπει να λειτουργούν σαν ρευστά πλαίσια συμπτώσεων, γιατί τότε το αποτέλεσμα είναι ότι, σε επίπεδο δομών, μοιάζουν με απρόσφορες πολιτικές σοφιστίες και σε επίπεδο λειτουργίας μεταβάλλονται σε φαινόμενα μιας στείρας κοινωνικής πολυδιάσπασης. Η εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας απέδειξε με τρόπο κραυγαλέο ότι οι ιδεολογικές πλατφόρμες εξουσίας που εφαρμόστηκαν και που εξακολουθούν να κυριαρχούν και στις μέρες μας, αφορούν μοντέλα κατά βάση των επιθυμιών και επιδιώξεων οργανωμένων μειοψηφιών στο όνομα της δήθεν αντικατάστασης των ανισοτήτων.

Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Όταν αναλάμβαναν την εξουσία λειτουργούν δίκην οβιδιακών μεταλλάξεων με βάση τα προσωπικά τους συμφέροντα και εκείνα των αφεντικών τους, σε βάρος των ιστορικών, οικονομικών, κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων των πολιτών. 

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» αντίθετα πιστεύει στην εφαρμογή μιας αναπτυξιακής καινοτόμου δημοκρατικής διαδικασίας και διακυβέρνησης, όπου η προστασία των φυσικών, ατομικών, κοινωνικών, οικονομικών και εργασιακών δικαιωμάτων των πολιτών θα εξασφαλίζεται ρητά και κατηγορηματικά με μη αναστρέψιμες, συνταγματικές δικλείδες ασφαλείας, ώστε να επιτυγχάνεται η λειτουργία ενός πολιτικοοικονομικού μοντέλου κοινωνικής ισορροπίας.

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» δεν αρνείται τη φιλοσοφία της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού. Αρνείται τη δικτατορία της αγοράς που τρέχει με ρυθμούς πλήρους αυτονόμησης, σύμφωνα με τους δικούς της κανόνες, στα πλαίσια μιας πρωτοφανούς και πρωτόγνωρης για τα ελληνικά δεδομένα εγκληματικής ασυλίας.

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» αρνείται τον κάλπικο ανταγωνισμό. 

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ» αρνείται τη τροφοδοσία της αγοράς με προϊόντα και υπηρεσίες αμφίβολης ποιότητας και προέλευσης.

Η «ΑΝΑΠΝΟΗ», αμέσως μόλις επιβεβαιωθεί από τον λαό και ασκήσει κυβερνητικά καθήκοντα, θα επεμβαίνει αστραπιαία και καταλυτικά οσάκις υπονομεύεται η οικονομική ισορροπία της κοινωνίας και η υγεία των πολιτών από ανεξέλεγκτες τάσεις και δόλιες συμπεριφορές. Η νομιμότητα σε ένα ευνομούμενο κράτος πρέπει να λειτουργεί καθολικά ως αυτονόητο στοιχείο της δημόσιας τάξης και ειρήνης και όχι ως εργαλείο υπόθαλψης
της κοινωνικής ανισότητας.

Η κοινωνική πειθαρχία προϋποθέτει την λειτουργία μιας ευνομούμενης πολιτείας, όχι φαινόμενο επιβολής καθεστώτος. Διαφορετικά η πειθαρχία που επιβάλλεται από την καταχρηστική άσκηση της εξουσίας είναι δουλεία. Είναι γροθιά στα σπλάχνα της δημοκρατίας και σε αυτό το σημείο η «ΑΝΑΠΝΟΗ» θα υπερασπιστεί τη δημοκρατία και τη συνταγματική νομιμότητα, όπως υποχρεούται.

Τέλος, αυτές τις στιγμές, τις οποίες τα κόμματα της μεταπολίτευσης βρίσκονται κάτω από το βάρος των βαριών ενοχών τους μοιάζουν με τη χιονοστιβάδα που τρέχει ολοταχώς στο μονόδρομο της κατηφόρας, τις ώρες αυτές, που κυβέρνηση και αντιπολίτευση βουλώνουν τρύπες όπως όπως, τη μία μετά την άλλη, την ίδια ώρα που το σκαρί συνθλίβεται και το πλοίο βουλιάζει, ο λαός έχει ανάγκη από ένα καινούργιο σκαρί με λαμπερές και αναλλοίωτες αξίες, που θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην έξοδο της χώρας από τα καταστροφικά αποτελέσματα. 

Υπάρχει ελπίδα; Υπάρχει. Αρκεί η ελπίδα να μεταβληθεί σε πίστη, η πίστη σε βούληση και η βούληση σε απόφαση για αγώνα, συστράτευση και συμπόρευση.

Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι η ΙΣΤΟΡΙΑ καταδικάζει όχι μόνο αυτούς που έφταιξαν, αλλά και όλους τους υπόλοιπους που, ενώ μπορούσαν να αντιδράσουν, δεν το έπραξαν. Για να σωθείς, πρέπει να το θέλεις. Αν θέλεις να σωθείς, έλα στην «ΑΝΑΠΝΟΗ».